सहरले निलेको मान्छे
जब एउटा मान्छेको
मानसपटलमा कल्पनाहरूले सगरमाथा छुन्छ
आँखाहरू सभ्यताको गहिराइमा डुब्छ
खुट्टाहरू त्यसैत्यसै बुर्कुसी मारेर वेग मार्छ
सुखसुविधा
भोगविलास
उन्नतिप्रगति
सानमान
मोहले डोर्याउँदै डोर्याउँदै
जिन्दगी सहरमा अवतरण हुन्छ
आयु छोटिन्छ
नाता टुट्छ
प्राकृतिक सुन्दरता गुम्छ
कृत्रिमताले जालो बेरेर
माकुरोझैँ जालैमा मर्छ
हेर्नुहोस्,
जंगलहरू बदलिएर
घना सिमेन्ट नमिलेर
मन पूर्व, पश्चिम, उत्तर, दक्षिण,
विचारहरू रात–रातभर
मन्थन हुन्छ
जिन्दगी उकुसमुकुस
धेरै दाउहरू हानिरहन्छ
संख्या नगन्य भएमा
छेपाराझैँ बन्न नसकेमा
छलछाम र ढलपल नभएमा
यो पाटी त्यो...