खुसी कहिले मिल्छ?

सानोतिनो पुरुषार्थ र खुसी दिने कर्मले स्वान्त सुखायको अनुभूति दिलाउन सक्छ।

सम्बन्धित सामग्री

आफ्नो टोली फाइनलमा हारेको भन्दै बोका जुनियर्सका २३ वर्षे फ्यानले गरे आत्महत्या

मानिसहरु फुटबललाई आफ्नो भावनासँग पनि तुलना गर्छन् । यही कारण मानिसहरू आफूले समर्थन गर्ने टोलीको जित र हारमा कहिले खुसी हुन्छन् त कहिले आँसु खसाउँछन् ।

आँखाको ज्योति फर्किएसँगै खुसी भएका बाआमा

सल्यान : बनगाड कुपिण्डेकी ६४ वर्षीया भद्री महतरा वर्षौंपछि आँखा देख्दा दंग परिन्। लामो समयपछि आँखा देख्न पाउँदा उनको अनुहार खुसीका आँसुले भिजेको थियो।७० वर्षीय लिले रानाको अनुहारमा पनि चमक देखिन्थ्यो। मोतीबिन्दुको सफल शल्यक्रियापछि आँखा देख्न पाएकोमा उनी निकै खुसी देखिन्थे।‘आँखा नदेख्दा खान, लगाउन र हिँडडुल गर्न पनि अरूको सहारा लिनुपर्थ्यो। अब त आफैं वरपर गर्न सक्ने भएँ’, उनले भने। आँखाको ज्योति गुमाएपछि भएपछि कैयौँपटक लडेको बताए।‘कहिले घरमै लडेँ त कहिले हिँड्दा र काम गर्दा लडे

'जाकारान्डा फुल्ने याम' (कथा)

ऊ फूलहरू भनेपछि ज्यान फाल्ने केटी परी । उसको अप्ठेरो बुझेर म विस्मितसँगै खुसी पनि भइरहेको थिएँ । हैन कस्तो रहस्यमय केटी होली यो !   कहिले विल्कुल सानो बालकजस्ती ! कहिले एकदमै प्रौढजस्ती ! कहिले नरमपन्थीजस्ती ! कहिले कट्टरपन्थीजस्ती ! पहिल्याउन कस्तो सकस ?

हामी महिला स्वास्थ्य स्वयंसेविका [कविता]

कहिले भन्छन दिवस अनि कहिले के के सप्ताह। प्रचार प्रसार र्‍याली गर्दा, कहाँ पाउनु र भत्ता। हिड्नु पर्यो बिना भत्ता, छैन हाम्रो ठूस्कान । हाँसी खुसी हिड्छौं सधै, ओठमा छर्दै मुस्कान ।

एक वर्षदेखि डिप्रेसनमा सुशान्त खत्री, मध्यराति रुँदै आए फेसबुक लाइभमा

'मेहनत गरेर सबै कुरा कमाएँ जीवनमा । सबैलाई खुसी राख्ने कोसिस गरेँ । तर मनबाट खुसी कहिले पाइनँ । मान्छेहरू हजार वटा सही गरेको देख्दैनन्, एउटा गल्ती गरेको देख्न सक्दैनन्', उनी भन्दै थिए ।

कप्तान एञ्जिला भन्छिन्– हाम्रा लागि खेल नै दसैँ

बाल्यकालमा चाहिँ कहिले दसैँ आउँछ । कहिले नयाँ लुगा लगाउन पाइन्छ भन्ने भइरहन्थ्यो । नयाँ लुगा, नयाँ नोट पाउँदाको खुसी नै छुट्टै हुन्थ्यो । तर, अहिले चाहिँ बाल्यकालको जस्तो उत्साह नहुँदो रहेछ । सायद जिम्मेवारीले थिचेर पो हो कि ! त्यो बेला दसैँमा मामाघर जान मन लाग्ने । टीका लगाएर पैसा दिँदा खुसी भइने हुन्थ्यो ।

मौन अवधि

जुठे निकै खुसी थियो। कहिले ‘क’ को भोजमा जान्थ्यो मासुभात खान्थ्यो। कहिले ‘ख’को भोजमा जान्थ्यो सुँगुर र ठर्रा तान्थ्यो। न भोक न भकारी। दिन उसैका थिए। मनमनै भगवानसँग पुकार्थ्यो, ‘सधैं चुनाव आअ‍ोस्।’...

जोरपाटी-सुन्दरीजल सडक विस्तार : कहिले स्थानीय खुसी, कहिले दुःखी

काठमाडौं : गोकर्णेश्वर नगरपालिकाले गत कात्तिक २२ गते जोरपाटी–सुन्दरीजल सडक २७ र २८ गते पिच गर्ने भन्दै त्यहाँ कसैलाई पानी नहाल्न अनुरोध गर्‍याे। यही सूचनाले वर्षौंदेखि अलपत्र सडक पिच हुने भनी स्थानीय हर्षित भए। नभन्दै सोही दिन उक्त सडक खण्डअन्तर्गत जोरपाटी सानो बजारदेखि भेनस स्कुल अगाडिसम्मको करिब चार सय मिटर सडक पिच भयो।तर त्यो स्कुलअगाडिबाट गोकर्णतर्फको सडक पिच भएन। बरु पाँच दिनसम्म अलकत्रा हालेर सडक बन्द गरियो। सवारीसाधन हिँड्न दिइएन। यसले गर्दा सवारीसाधन चालक अहिले दुःख ख

प्रविन, जो कुकुरको भावनालाई गीतमा पोख्छन्

मान्छेले अक्सर मान्छेकै गीत गाउँछ । मान्छेको सुखदुःखको, मान्छेको खुसी–उमंगको, मान्छेको ख्यालठट्टाको । मान्छेले आफ्ना भावना र अनुभूतिहरु समेट्ने गर्छन् । यस क्रममा उनले कहिले प्रेमको गीत गाउँछन् त कहिले विछोडको । कहिले साथी–सम्बन्धको गीत गाउँछ त कहिले एक्लोपनको । मान्छेको गीत मान्छेकै वरीपरी चक्कर लगाइरहेको हुन्छ । तर, प्रविन श्रेष्ठको हकमा यो सीमा र […]

महामारीप्रति सरकार कहिले जिम्मेवार बन्ला ?

कोरोना कहरबाट बच्न भए पनि हामीले समाजवादी व्यवस्था ल्याउन अपरिहार्य छ । यसतर्फ आमनेपालीको ध्यान जानु जरुरी छ । कोभिडले लामो समयदेखि चलिरहेको क्षतविक्षत, अस्तव्यस्त जीवन लकडाउन खुलेपछि पुनः पहिलेजस्तै हुँदा आममानिसको मुहारमा खुसी झल्केको थियो । तर, आधा वर्ष बित्न नपाउँदै त्यो खुसी फेरि खोसिएको छ । पछिल्लो दुई हप्तामा कोरोना कहरले देशको राजधानी […]