केही समयअगाडि एउटा ठूलो मर्जर भयो । राष्ट्र बैंकले चाहेअनुरूप भएको उक्त मर्जरको रौनक देख्दा लाग्थ्यो, वित्तीय क्रान्तिसरह नै केही भयो । सबै पक्ष हर्षित देखिन्थे, राष्ट्र बैंकका गभर्नरदेखि अर्थमन्त्रीसम्म— सबैले यसको जोडतोडका स्वागत पनि गरे । लगानीकर्ता उत्तिकै हर्षित देखिन्थे, अनि उक्त संस्थामा कार्यरत कर्मचारी आफूलाई गर्व महसुस भएको भनी आफ्नो विचार व्यक्त गर्थे । अन्य पक्षले उक्त हर्ष कायम नै राखे पनि कर्मचारीमा भने त्यो उत्साह बिस्तारै घट्दै जान थाल्यो । फलस्वरूप कतै शाखा नै रित्तिने गरी अनि कतै एक–एक जना गरेर राजनीतिमा आउन थाले । प्रमुख कार्यकारी अध्यक्षसम्मको राजीनामा आयो । यस अवस्थाबारे मर्ज भएको संस्था पहिले नै सतर्क भएरै होला, मर्ज हुने निश्चित भएपछि पनि ठूलो संख्यामा कर्मचारी भर्ना गरेको ।