सन्की महाराज

भक्त विश्वकर्मा सन्की महाराजको एकै झाँेकमा सत्तरी वर्षको उपलब्धि गल्र्यामगुर्लम पारी पल्टाइदिने कति अहङ्काकारी ? कति स्वेच्छाचारी तिमी ? तिम्रो एक सनकले शोषितपीडितको घाउमा नुनचुक परेको छ नेपालआमाको मुटुमा क्यान्सर झैँ बल्झिदै छ गणतन्त्र, धर्म निरपक्षतामाथि कालो बादल मडारिरहेको छ समावेशी समानुपातिक अधिकारमा खिया लाग्दै छ । सन्की महाराज ! तिम्रा कारणले साम्राज्यवादी स्यालरू सल्बलाउँदै छन् कथित धार्मिक जुकाहरू मुन्टा उठाउँदै छन् प्रतिगामीहरू दीपावली गर्दै छन् । सन्की महाराज किन जलाइदियौ सहिदका सुनौला सपना ? किन बन्न खोज्यौ तानाशाह ? किन गरिबदुखीका आशालाई बुटले कुल्चियौ ? इतिहासलाई किन कालो बनायौँ ? तिमीलाई थाहा थियो त इतिहास कालो बनाउनेलाई जनताले धुलो चटाउँछन साङ्लोले बाधेर नौडाँडा कटाउँछन् । ती हिटलर र जारहरूलाई घुडा टेकाएकै हुन जनताले नेपालकै जहाँनियालाई तह लगाएकै हुन जनताले उज्यालोलाई कालरात्री पार्ने पञ्चको गानु हालेकै हुन् जनताले तिमी त को हौ र ? मात्र तानाशाह बन्न खोज्ने मान्छे । बैरी हसाउने एउटा निर्लज्ज मान्छे हौ तिमी सूर्यलाई हत्केलाले छेक्न खोज्ने पाखण्डी न हौ सौताको रिसले आफ्नै ओछ्यानमा सू सू गर्ने घमण्डी हौ । तिमी अब अगाडि नबढ आफ्नो कुकार्यप्रति पश्चाताप गर सक्छौ, अधिनायकी फिर्ता गर सक्दैनौ, थप जनतालाई क्रोधित नबनाऊ । बरू पशुपति जाउ—तीर्थब्रत गर गौदान गर—बैतरणी तर कम्युनिस्टको नाममा मजाक नबन तिमीले आफू मुकुण्डोधारी भएको सबुद लोकले बुझिसके । तिम्रो बाघको गर्जाइ बिरालो भई म्याउ म्याउ भइसक्यो तिमी कति सच्चा माक्र्सवादी–लेनिनवादी रहेछौ भन्ने जगत्ले देखिसक्यो । अहङ्कारी सोचमा लगाम लगाऊ तिम्रो स्वेच्छाचारी कदमलाई पूर्णबिराम लगाऊ गरिखाने वर्गको वर्गदुस्मन नबन मुक्तिकामी आन्दोलनलाई पछाडी नधकेल आजको युगको नवरावण नबन सन्की महाराज बन्ने प्रयास नगर ।