बाँस तारेर जीविकोपार्जन

संसारभर मानिसको पेसा व्यवसाय फरकफरक छ । सुनकोसी नदी आसपासका जिल्लाका केही गाउँका युवाको पेसा भने नदीमा बाँस तार्नु रहेको छ । उदयपुर, खोटाङ, भोजपुर र धनकुटा जिल्लाको सीमा क्षेत्र भएर बग्ने सुनकोसी नदी आसपासका गाउँमा बसोबास गर्ने सर्वसाधारणको जीवन गुजाराको मुख्य आधार नै सुनकोसी नदीमा बगाउँदै बाँसको व्यापार गर्नु हो ।

सम्बन्धित सामग्री

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन गर्छन् ७० वर्षीय शेर्पा

जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गर्नुहुन्छ सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा । उमेरले ७० टेक्नुभएका शेर्पा सानैदेखि डोको र डाला बनाउन सक्रिय रहँदै आउनुभएको छ । जब गाउँमा कसैकोे बिहे हुन्छ । कोसेली लैजानका लागि […]

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन

चौतारा, २२ चैत । जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गरे सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा । उमेरले ७० टेक्नुभएका शेर्पा सानैदेखि डोको र डाला बनाउन सक्रिय रहँदै आएका छन् । जब गाउँमा कसैकोे बिहे हुन्छ […]

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन

चौतारा । जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गर्छन् सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा । उमेरले ७० टेकेका शेर्पा सानैदेखि डोको र डाला बनाउन सक्रिय रहँदै आएका छन् । जब गाउँमा कसैको बिहे हुन्छ । कोसेली […]

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन

जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गर्नुहुन्छ सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा । उमेरले ७० टेक्नुभएका शेर्पा सानैदेखि डोको र डाला बनाउन सक्रिय रहँदै आउनुभएको छ । जब गाउँमा कसैकोे बिहे हुन्छ । कोसेली लैजानका लागि …

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन गर्छन् ग्याल्बो शेर्पा

चौतारा – जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गर्छन् सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा । उमेरले ७० टेक्नुभएका शेर्पा सानैदेखि डोको र डाला बनाउन सक्रिय रहँदै आएका छन् । जब गाउँमा कसैको बिहे हुन्छ । कोसेली […]

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन

२२ चैत, चौतारा । जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गर्छन् सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा । उमेरले ७० टेकेका शेर्पा सानैदेखि डोको र डाला बनाउन सक्रिय रहँदै आएका छन् । जब गाउँमा कसैको बिहे हुन्छ, […]

बजार नपाउँदा संकटमा बाँस र निगालोको सामान बनाउने पेशा

म्याग्दी : प्लाष्टिकजन्य सामग्रीको प्रयोग बढ्दै गएकाले म्याग्दीका ग्रामीण भेगहरूबाट परम्परागतरूपमा प्रयोग गरिँदै आइएको बाँस र निगालोको चोयाबाट बुनिएका डोको, डालो, थुन्से र भकारी लोप हुँदै गएका छन्।यस क्षेत्रका दलित तथा आदिवासी जनजाति समुदायका व्यक्तिहरूले पुस्तौँदेखि डोको‚ डालो, थुन्से र भकारी बुनेर विभिन्न ठाउँमा लाग्ने मेला, बजार र गाउँघरसम्म पुर्‍याइ बिक्री गरी जीविकोपार्जन गर्दै आएका थिए। तर, केही वर्षअघिसम्म गाउँघरमा खाद्यान्नको भण्डारणका लागि प्रयोग गरिने यी वस्तुहरू पछिल्लो समयम

बुढ्यौलीमा पनि कामको बोझ

सिद्धकुमाख गाउँपालिका–५ दहका ७० वर्षीय टेकबहादुर रोका बुढ्यौलीमा पनि बाँस–निगालाको डोका बुनेर जीविकोपार्जन गर्न बाध्य छन् । दैनिक ३ वटासम्म डोको बुन्ने उनी जंगलबाट आफैं बाँस–निगाला काटेर ल्याउँछन् । बिक्री गर्न पनि बजार आफैं पुग्छन् । उनले बुनेको डोको १ सयदेखि १ सय ५० रुपैयाँमा बिक्री भइरहेको छ । ‘अरू काम केही गर्न सकिन्न,’ आफ्नै परिश्रमले ५ जनाको परिवार पालिरहेका उनले भने, ‘बुन्न पनि सजिलो छ, बजारको अभाव पनि छैन ।’ नियमित काम गर्ने बानीले बुढेसकालमा पनि फूर्तिलो बनाएको उनी बताउँछन् ।

मान्द्रा बुनेरै जीविकोपार्जन

जब बिहानी हुन्छ, सेतै फुलेको दारी, सेतै फुलेको कपाल, चाउरिएको मुहार । शिरमा ढाकाटोपी, खुट्टामा चप्पल । बाँस र निगालोको चोयासँगै आफ्नो कर्मको सुरुवात गर्नुहुन्छ सिन्धुपाल्चोकको जुगल गाउँपालिका–१ लामिडाँडाका ग्याल्बो शेर्पा ।