आमा मसँग फोनमा बोलिरहँदा उहाँको छेउमै बसेर ७८ वर्षीय हजुरआमा सुक्क–सुक्क रुनु भएको सुनिन्थ्यो। ब्याकग्राउन्डमा हजुरआमा भन्दै हुनुहुन्थ्यो, ‘जसरी भए पनि उनीहरुलाई यतै बोला।’
त्यति सुनेपछि मैले फोन हजुरआमालाई दिन आग्रह गरेँ। हजुरआमाले रुँदै भन्नु भयो, ‘बाबु, हिजोदेखि चिन्ताले गर्दा सुत्न सकेको छैन। कोरोना त बढेर, जसरी पनि गाउँ फर्क।’