कविता
मैले उसको र उसले मेरो
अनुहार नदेखेको एक वर्ष भयो
एक वर्षअघि देखेको उसको अनुहार
मेरो आँखै अघि घुमिरहेको छ
उसले पनि मेरो झुसे अनुहार
झलझली सम्झिरहेकी होली
याद छ मलाई
मैले पहिलो पटक
उसलाई लिपिस्टिक गिफ्ट दिएको
आज पनि उसको ओठमा
पक्कै रातै रङको लिपिस्टिक हुनुपर्छ
उसको आँखाको गाजल दुरुस्त उस्तै हुनुपर्छ ।
ऊ हरदिन पीपीईमा गुम्सिन्छे
अनि कहिलेकाहीँ निसासिन्छे
अचेल उसको मन बिथोलिएको छ
सँगै निद्रा र भोक खोसिएको छ
अचेल उसको फोन पनि आउँदैन
यताबाट गर्दा पनि हत्तपत्त उठ्दैन...